تک فرصت

بخون با من 

   بخون از  زنده موندن

 بخون با من

       بخون   از دل سپردن

    بخون با من

       که هر روز   روز عشقه

         بخون با اسمِ اونکه

                             شب نوشته

        بخون هر لحظه

                دریای تـرانه است

    بگو با دل   امیدم  بی کرانه است

          نخواه از غصه ویرون شه

                     دوباره

            همون شادی که رمزِ

                           جاودانه است

          صدائی

              تو دلِ  آئینه مونده

         که میگه    غربت و حسرت

                                   بهونه است

           همین روزا

              که  می میره  به پاتون

            همین   تک فرصته

                     تایمِ زمونه است

       تو کم شی  از همه دنیا

               چی میشه

            اضافه   با نگاهِ باد و بارون

              تموم میشه   غروبای دوباره

               شروع میشه  سیاهی های زندون

              تو رو هر جای دنیا هم

                                که باشی

            بغل می گیره  دستِ

                                      ناتوونی

             همین مرگ از مُدامت 

                                 خیلی سخته

                   که مردن  خیلی ساده ست

                                          تو می دونی

 بخون با من

     بخون از  زنده موندن

        بخون از  عشق و رویا

               شعر گفتن

       بگو از کودکی

                      بازیِ تقدیز

        همه گمگشته های 

                  بیش و کم      دیر

         فقط یک حرف   باقی

               عاشـقـم من

     همین یک    دوسـتت دارم

              کی ام     من

   کسی که  زشت را

                زیـبا   به من داد

                همان یک دم

                   بُرید از عشـق فرهاد   .   ( ٢ )