ا . سپید

منهای نیستی

ا . سپید

منهای نیستی

شرک مجسم

   این شعر رو هدیه می کنم به همه ی عاشقان ایران

                                                                                         Naughty Child   Roguish 

                                                                             Sanctimonious  of  Rubbish

                                                                 Screw You    Shit  Hellish

حرفای   داغمو  ببین

       به این ترانه    شک بکن

           تب زده ی    خیالتم

                  فکرای     ضدِ تک بکن 

نه یه     صدای آشنا

نه اون     دلای بی گناه

    سکوتِ ممتد و    یه شک

          سقف شبم     چه بی پناه

یه اعتراض منزجر

یه  همفرازِ  منتظر

  به باور اون   خرقه پوش

       اونکه نیومد     بی روتوش

دستای داغمو بگیر

           این  نیمه جونُ بسوزون

             بالا  آوردم  تو رو   باز

                           خطّای برزخُ بخون  2

عُق بزن این  تنهائی رو

  نفس بکش    که گندابه

       دور  و برِ  شلوغیا

            شروع  صد تا   مردابه

عذابه این   جون کندنت

  از تو  به  شب  نمی رسم

     از تو  به تاریکی محض

       از تو  به تب  نمی رسم

لعنت به اون  خدائی که

            به این  سگهای گشنه

               پاپتی های  تشنه

                  نفرین کرد و  مشکوکه

                       جون تو    کوکِ کوکه

لعنت به تو   کثافت

 به زشتیت  کردم عادت

     لجن پوشِ قشنگم

         حماقتی     حماقت  .

خفه شو   گوش کن   چی میگم

           سگ توله ی    زیادیا

           کرمای  مغزتو  بریز

                توی  گلوی شادیا

          توی   نگاه اون خدا

            که زُل زده به  باقیا

              تُف کن  به روش

                      فضله ی  موش

        فکر کن و     داد بزن  تو روش

       ای تو    خدای کاغذی

           خدای خشمِ  خرقه پوش

          دیگه من   عابر نمیشم

               تو کوچه های   بی سروش

        تو   محضر خدائیم

           که مهربونه   میگذره

          از کرده ام      ناکرده ام

            که برده ای     نابنده ام

ای تو   به شرک خود  فنا

   خود را  خدا خوانده   به جاه

       شیطانِ  بی دستار و  عهد

      کینت به دل بوده است  و   جهل

     نفرت  نگات    شک تو چشات

        دروغه     از سر  تا به  پات

            شرمنده باش  تا    به ممات

               جهنم   و   آتیش       فدات  .

ای تو    خدای مهربون

  ای   تکچراغ شبمون

    بصیرتی تو کن   عطا

       به این سیاه   و   بی پناه

         سر تا  به پا   غرق گناه

            عطرت   حیاتِ  هر پگاه

              آغاز مهر      نور سپهر

          کن یک نگاهم         یک نگاه   2

به مانند افسانه ای   آیندگان بر خواهند خواند    قصه ی ناخوانده ی ما را  .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد